“İşçinin Özel Yaşamına Müdahalenin Sınırları” başlıklı bu doktora tez çalışması, işçinin özel yaşamına müdahale içeren işveren uygulamalarına odaklanmaktadır. Öncelikle, “özel yaşam kavramı” ve “özel yaşam hakkı” incelenmiş ve Türk Hukuku, uluslararası ve ulusal üstü boyutuyla, özel yaşama sağlanan koruma, genel olarak, ortaya konmuştur. Sonrasında, işçi işveren ilişkisinin kendine özgü karakteri göz önünde bulundurularak, genel hukuka uygunluk nedenlerinin işveren uygulamaları bakımından nasıl yorumlanması gerektiği sorgulanmış ve bu noktada bir hukuki çerçeve oluşturulmaya çalışmıştır. İzleyen bölümde, işçiye ilişkin kişisel verilerin işlenmesi, adaya/işçiye uygulanan testler, işçilerin izlenmesi ve gözetlenmesi, işçinin üstünün ve eşyalarının aranması, işçinin yaşam tarzı ve davranışlarına işveren müdahalesi gibi, çalışma yaşamında rastlanan işveren uygulamaları, ayrı başlıklar altında, sözü edilen hukuki çerçeveden değerlendirilmiştir. Son olarak ise, işçinin özel yaşamına müdahalenin olası hukuki sonuçları, iş sözleşmesinin her iki tarafı bakımından, genel olarak ve İş Hukuku boyutlarıyla ortaya konmaya çalışılmıştır.